–«Τι έχει να δηλώσει η Υπεράσπισις?»
–«ΑΥΤΟΣ ΦΤΑΙΕΙ, Κα Πρόεδρε!»
–«Μα… Αυτός είναι ο Πελάτης σας… Πρέπει να τον Υπερασπιστείτε…»
–«Α, ναι… Αυτός Φταίει, Κα Πρόεδρε, αλλά είναι ΚΑΙ Χρυσοχέρης… Μαγειρεύει, σφουγγαρίζει ενδελεχώς, μαντάρει πατζάκια…»
–«Μα, έτσι θα τον υπερασπιστείτε?»
–«Σαφώς! Τονίζω τα του Χαρακτήρος του εξέχοντα σημεία!»
–«Κύριε Συνήγορε, εδώ είστε για να τον αθωώσετε, όχι για να τον προξενέψετε…»
–«Κα Πρόεδρε, ο πελάτης μου είναι ένας άνθρωπος ευαίσθητος, με έργο κοινωνικόν, με χαρακτήρα αδέκαστον, διαθέτων αλτρουισμόν απαράμιλλον…»
–«Μα, ο πελάτης σας ηυνανίσθη επάνω στην ηλικιωμένη κυρία που τον κατηγορεί!»
–«Ε, το «μαλάκας» δεν είναι και πολύ στα Υπέρ του και θεώρησα σωστό να μην το τονίσω ιδιαίτερα…»
–«Να μας απαντήσετε ποιο ήταν το κίνητρό του για την αισχρή του αυτή πράξη!»
–«Ε, ερεθίσθη Κα πρόεδρε…»
–«Μα, με την γηραιά Κυρία…?»
–«Ε, ο Έρως είναι Τυφλός!»
–«Μα, ηκούμπησεν το πέος του εις την κεφαλήν της ενάγουσας…»
–«Σαφώς! Το Ακέραιον του χαρακτήρος του και ο Ιπποτικός Ερωτισμός του, του επέβαλαν να την ερεθίσει πρωταρχικώς Εγκεφαλικά…»
–«Η πράξις του πελάτη σας και κατηγορούμενου, Κε Συνήγορε, είναι πράξις Αισχρή…»
–«Αισχρό θα ήταν να ΜΗΝ της το ακουμπούσε, κα Πρόεδρε! Αισχρό θα ήταν να πήγαινε ΕΝΑΝΤΙΑ στις επιταγές του Πάθους του, να πήγαινε Κόντρα στο θέλγητρο του Έρωτος, όστις τυγχάνει…»
–«Μα, της τον έκανε «Γκντούπ-Γκντούπ»…!»
–«Για «Ντόινγκ-Ντόινγκ» το πήγαινε, Κα Πρόεδρε, αλλά δεν υπολόγισε σωστά το echo… Να τον καταδικάσουμε τον άνθρωπο για μια Ηχομόνωση?»
–«Θεωρείτε πως υπάρχει κάτι το οποίο να μπορεί να δικαιολογήσει την πράξη του κατηγορούμενου?»
–«Επροκλήθη, Κα Πρόεδρε!»
–«Από τη γηραιά Κυρία?»
–«Σαφώς! Ήταν ντυμένη εμφανώς Προκλητικά!»
–«Μα είναι 90 χρονών, κύριέ μου, τι «Προκλητικά» εννοείτε?»
–«Φορούσε ένα κομπινεζόν του 1940…»
–«Ε και…?»
–«Ο πελάτης μου, είναι Λάτρης της Ιστορίας!»
–«Να πάρει κανα βιβλίο τότε , Κε Συνήγορε, όχι τη γριά!»
–«Μα, πώς να το «παρει» το βιβλίο, Κα Πρόεδρε…? Όλα Flat τα τυπώνουν πια…»
–«Η πράξις του ήταν προσχεδιασμένη…?»
–«Όχι, ξαφνικά του ήρθε.»
-«Και…?»
–«Ε.. και «Γκντούπ»!»
–«Δηλώνει μετανιωμένος ο κατηγορούμενος?»
–«Όχι! Ήταν μια συνειδητή έκφρασις Πάθους και Ερωτικής προσδοκίας, την οποίαν ΔΕΝ αρνείται πως τέλεσε έχοντας πλήρην συνείδησιν των πεπραγμένων του.. Άλλωστε- όπως προανέφερα- επροκλήθη!»
–«Από το κομπινεζόν του 1940?»
–«Και φραστικώς συνάμα, Κα Πρόεδρε! Η γριά του έλεγε να κάνει ησυχία για να μην τους ακούσει ο Γερμανός Εραστής της!»
–«Ποιος?»
–«Ο Αλτσχάιμερ!»
–«Μα, ο Αλτσχάιμερ είναι αρρώστια…»
–«Ναι, την έχει αρρωστήσει με τη Ζήλεια του ο κερατάς τόσα χρόνια…»
–«Κύριε μου, είστε σοβαρός?»
–«Αυτός πεοκουτούλησε, εμένα κατηγορείτε?»
–«Μα, αυτά τα επιχειρήματα, δεν μπορούν να σταθούν στην αίθουσα του Δικαστηρίου! Ο πελάτης σας ακούμπησε το φαλλό του στο μέτωπο της ενάγουσας!»
–«Ε, τι… Να φέρει καναν ξένο φαλλό, να έχουμε τίποτα ατυχήματα και μετά να μην βρίσκουμε άκρη? Χρησιμοποίησε το δικό του φαλλό για να έχει ο ίδιος την ευθύνη της πράξεώς του!»
–«Μα ΓΙΑΤΙ το έκανε αυτό?»
–«Η γριά, κα πρόεδρε…»
–«Τι «η γριά»…?»
–«Είναι Ζιγκολό!»
–«Τι πράγμα?»
–«Ζιγκολόγρια, κα Πρόεδρε! Και ο σύζυγός της Ζιγκολόγερος!»
–«Έχετε αποδείξεις περί τούτου?»
–«Σαφώς! Να! Τις καταθέτω στο σεβαστόν Δικαστήριον!»
–«Μα… αυτές είναι αποδείξεις από το κυλικείο στο ισόγειο του κτιρίου για 2 freddo espresso μέτριους!»
–«Μέχρι στιγμής, αυτές τις αποδείξεις έχει ανακαλύψει η έρευνά μου! Και συνεχίζω!!! Ο πελάτης μου, άνθρωπος με σκέψη δομημένη, εργατικός, μιλάει 3 γλώσσες, καταλαβαίνει 8…»
–«Τις 5 που περισσεύουν, πως γίνεται να τις καταλαβαίνει αλλά να μην τις μιλάει?»
–«Ήταν κουφές οι Καθηγήτριές του, Κα Πρόεδρε και όποια μαλακία και να έλεγε «Ναι μπράβο» του απαντούσαν…. Και συνεχίζω!!! Κι όπως έλεγα, μιλάει 2 γλώσσες, καταλαβαίνει 6…»
–«Μα…. Μειώθηκαν οι γλώσσες?»
–«Δυστυχώς δεν είχαμε προνοήσει για απόθεμα… να βάλω μια Καλαμαράκια που τα πετυχαίνει ο Ψήστης?»
–«Ποιος είναι ο Ψήστης τώρα…?»
–«Ο Ζιγκολόγερος, ο σύζυγος της ενάγουσας! Είναι συνταξιούχος ψήστης! Συνταψηστούχος! Και μάλιστα ο ίδιος τον πλήρωσε τον κατηγορούμενο με το εφάπαξ του για να φαλλοκουτουλήσει την σύζυγό του!»
–«Για αυτήν την κατηγορία σας, έχετε τουλάχιστον Αποδείξεις?»
–«Σαφώς!Να, ορίστε!»
–«Μα, αυτό είναι Απόδειξη χρονοχρέωσης της τουαλέτας κάτω από το κυλικείο στο ισόγειο του κτιρίου!»
–«Με 2 freddo espresso μέτριους πρωί-πρωί, τυχεροί ήταν που ο κόσμος συνέχιζε να αγοράζει από εκεί μόλις βγήκα… Όπως έλεγα, λοιπόν, ο σύζυγος της ενάγουσας πλήρωσε τον πελάτη μου…»
–«Κε Συνήγορε, ο σύζυγος της ενάγουσας έχει πεθάνει εδώ και 30 χρόνια!»
–«Μεταφυσικώς το έκανε, Κα Πρόεδρε! Ήρθε το βράδυ στον ύπνο του!»
–«Μα τι είναι ο πεθαμένος για να έρθει το βράδυ στον ύπνο του πελάτη σας? Κατούρημα?»
–«Ήρθε ως Φάντασμα και του ζήτησε να προβεί στην πράξιν αυτήν του φαλλο-Φλουπ-Φλούπ!»
–« «Γκντούπ-Γντούπ» εννοείτε…»
–«Ω, ναι, σόρρυ… Έβαλα τον ήχο της Πρόβας… Ναι λοιπόν! Το Φάντασμα ΑΠΑΙΤΗΣΕ την πράξη αυτή από τον πελάτη μου!»
–«Καταλαβαίνετε, ελπίζω, πως αυτά που μας λέτε είναι ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ υπερβολικά κε Συνήγορε!»
–«Αν τα πιστέψετε, εμένα μια χαρά με Υπέρ-Βολεύουν….»
–«Και δηλαδή… ο κατηγορούμενος απλά υπάκουσε σε μιαν απαίτησιν Φαντάσματος που του ήρθε στο Κατούρημα, να πάει να φαλλοκουτουλήσει την γηραιάν Κυρία?»
–«Πάλι καλά να λέμε…»
–«Δηλαδή?»
–«Το άλλο Φάντασμα που του ήρθε στο Χέσιμο, του είπε να την Βιάσει κιόλας!!!»
–«Μα, όλο φαντάσματα βλέπει ο πελάτης σας στην τουαλέτα! Έχει παραισθήσεις?»
–«Όχι κα Πρόεδρε, απλά δεν έχει εξαερισμό…είναι από εκείνα τα τυφλά μπάνια με το μοτεράκι….»
–«Είναι δικαιολογία αυτό?!»
–«Δεν ήσασταν εκεί το πρωί που βγήκα από την χρονοχρεούμενη τουαλέτα του κυλικείου μετά από 2 freddo espresso μέτριους και έτρεχαν όλοι οι πελάτες πανικόβλητοι απέναντι στα Goody’s , γι’ αυτό το λέτε έτσι άνετα…»
–«Μάλιστα Κε Συνήγορε… Έχετε να Προσθέσετε και κάτι άλλο…?»
–«Α…χμ… Όχι, αλλά για Εσάς Και Μόνο «7+5=12»!»
–«Τι είναι αυτό?»
–«ΠΡΟΣΘΕΣΑ και κάτι άλλο! Άμα τύχει και σας ρωτήσουν, να το έχετε έτοιμο…»
–«Κε Συνήγορε, η ποινή που αντιμετωπίζει ο πελάτης σας είναι από 10 έως και 12 χρόνια! Μήπως να επαναπροσδιορίσετε την υπερασπιστική σας γραμμή?»
–«Χμ…. όπως έλεγα και πιο πριν, λοιπόν, η ενάγουσα πήγε και τοποθέτησε το κούτελό της κάτωθεν του φαλλού του πελάτη μου!»
–«Σε ποιόν το λέγατε αυτό από πριν…?»
–«Είναι από το Χωριό, δεν τον ξέρετε… Δολίως, λοιπόν και εξαίφνης επαρουσιάσθη η ενάγουσα κάτω από το πέος του πελάτη μου, την ώρα που εκείνος έκανε Πιλάτες!»
–«Πιλάτες με το πέος του?!»
–«Ω, ναι… Δεν μπορείτε να φανταστείτε ΠΟΣΟ το πιλατεύει το πέος του…! Αλλά μετά, διατηρώντας τον Πιλάτειο συνειρμό του, νίπτει και τας χείρας του…»
–«Δεν μας ενδιαφέρει αυτό!»
–«Ενδιαφέρει όμως εμένα! 10 φορές του έχω κάνει χειραψία από το πρωί…»
–«Και γιατί χαιρετίζεσθε συνεχώς από το πρωί, Κε Συνήγορε?»
–«Λεφτά για την τουαλέτα κάτω από το κλικείο στο ισόγειο του κτιρίου είχα, Κα Πρόεδρε… Λεφτά για χαρτί ΔΕΝ είχα κα Πρόεδρε… Παρουσιάστηκε , λοιπόν, η ηλικιωμένη κυρία Ύπουλα, σαν Νίντζα…»
–«Τι «Νίντζα» Κύριέ μου?!»
–«Επαναδιατυπώνω… Παρουσιάστηκε Ύπουλα σαν Νίτσα…»
-«Μα τι λέτε?»
–«Ε, αφού κυρα-Νίτσα την λένε την ενάγουσα, πώς να ερχόταν, σαν Κυρ-Μήτσος? Δολίως, λοιπόν και αθορύβως, τοποθέτησε εαυτόν κάτωθεν του πέους του πελάτη μου, ίνα δεχθεί κτυπήματα επαναλαμβανόμενα, με ΙΔΙΟΝ όφελος!»
–«Παρδόν…?»¨
–«Επαναδιατυπώνω… Με ΙΔΙΟΝ Όφαλλος! Ο πελάτης μου δεν αντελήφθη την παρουσία της και συνέχισε να κτυπά…!»
–«Θα μας τρελάνετε Κε Συνήγορε? Αφού η σεξουαλική αυτή επίθεσις έγινε στο χώρο διαμονής της ηλικιωμένης και όχι στο σπίτι του κατηγορούμενου!»
–«Μα μην μένουμε στις λεπτομέρειες, κα Πρόεδρε… Εδώ το πράγμα είναι φως-φανάρι! Ο πελάτης μου Εβιάσθη Ψυχολογικώς!»
–«Τελευταία σας ευκαιρία Κε Συνήγορε!»
–«Τι? Κλείνουν την τουαλέτα κάτω από το κυλικείο στο ισόγειο του κτιρίου?! Μου έχει μείνει μισός freddo espresso μέτριος-to-go-away…!!!»
–«Τελευταία σας ευκαιρία να υπερασπιστείτε με Λογικά επιχειρήματα τον πελάτη σας, αλλιώς θα καταδικαστεί με το μέγιστο της προβλεπόμενης ποινής!»
–«Κα Πρόεδρε… Το παραδεχόμεθα… ο πελάτης μου είναι σεξουαλικά άρρωστος…»
–«Τι έχει?»
–«Γρίπη! Φταρνίζεται συνεχώς!»
–«Ε και…?»
–«Όταν φταρνίζεται, του σηκώνεται!»
–«Πως γίνεται αυτό?»
–«Αντανακλαστικόν! Μόλις ακούσει «Α-ψου» τον ψιλοπαίζει κιόλας! Είναι οι παρενέργειες της φρικτής Αρρώστιας που τον κατατρέχει…»
–«Ποιάς αρρώστιας?»
–«Έχει Λοιμώδη Πορνοπυρήνωση! Δεν το ελέγχει… Μην δικάσουμε έναν άνθρωπο για ένα μικρό ατόπημα…»
–«Μα.. μελάνιασε της ηλικιωμένης Κυρίας το κούτελο!»
–«Μην δικάσουμε έναν άνθρωπο για ένα απλό Μετώπημα….»
–«Κάτι άλλο έχετε να προσθέσετε Κε Συνήγορε? Και ΜΗΝ κάνετε πάλι το ηλίθιο μαθηματικό σας αστειάκι…»
–« Ένστασις, Κα Πρόεδρε!»
–«Για ποιον λόγο?»
–«Θέλει και λόγο…?»
–«Μα δεν μπορείτε να κάνετε Ένσταση ΧΩΡΙΣ λόγο!»
–«Α, ΟΚ… Ένστασις Με Λόγο, Κα Πρόεδρε!!!»
–«Ο λόγος ποιος είναι?»
–«Ε, που να ξέρω… πείτε κάτι κι εσείς… Βοηθήστε την κατάσταση…όλα εγώ θα τα λέω..? Αίθουσα Δικαστηρίου είναι εδώ, ή Αίθουσα Μονολόγου?»
–«Μα πρέπει να έχετε κάποιο επιχείρημα κε Συνήγορε!»
–«Α ναι!»
–«Έχετε?»
–«Σαφέστατα και έχω!»
–«Θα μας το πείτε και εμάς?»
–«Δεν ξέρω αν θέλω….μμμμμμ……»
–«Μα τι κάνετε εκεί Κε Συνήγορε…?»
–«Νάζια….»
–«Πείτε μας ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το Επιχείρημά σας!!!»
–«Θα σας τα φέρω στο τέλος του μήνα! Και-να ξέρετε- εγώ στα έξοδα της αποχέτευσης ΔΕΝ πρόκειται να συμμετάσχω… Κατουράω στο Παρκάκι απέναντι!!!»
–«Τι είναι αυτό…?»
–«Το Επιχείρημα που είπα στη διαχειρίστριά μου το πρωί όταν της πλήρωσα τα κοινόχρηστα!»
–«Μα τι δουλειά έχει η Διαχειρίστριά σας με την υπόθεσή μας, Κε Συνήγορε?»
–«Καμία, Κα Πρόεδρε! Απλά αυτό το επιχείρημα είχα πρόχειρο! Ήταν συντεταγμένο με Λογικούς Συνειρμούς, ακλόνητο στις Αντιπαραβολές λόγου και περιχαρακωμένο με Λογική τέτοια που την άφησα speechless…!»
–«Δεν σας απάντησε?»
–«Όχι…»
–«Πως κι έτσι?»
–«Έλα ντε! 3 ώρες της χτυπούσα το κουδούνι αλά μάλλον λείπει από πρόπερσι… 3 χρόνια κατουράω στο παρκάκι ξέρετε….»
–«Κύριέ μου, έχετε εκνευρίσει το Δικαστήριο! Επιτέλους, είναι Ένοχος ο πελάτης σας ή όχι?!»
–«Είναι ΑΘΩΟΣ μέχρις αποδείξεως του Ευλάμπιου!»
–«Του «Ενάντιου» εννοείτε…»
–«Ναι κι αυτουνού ίσως…»
–«Πείτε μας ΓΙΑΤΙ είναι αθώος!»
–«Γιατί Όχι?»
–«Μα είναι επιχείρημα το «Γιατί Όχι» Κε Συνήγορε?»
–«Έχετε δίκιο… Το «Γιατί Ναι» είναι καλύτερο… Δεν εμπεριέχει και αρνητισμό…»
–«Κύριε Συνήγορε, έχω την εντύπωση πως κωλυσιεργείτε εντέχνως. ΠΟΥ θέλετε να καταλήξετε επιτέλους?»
–«Επιτέλους, σεβαστό Δικαστήριο, σας καλώ- έστω και Φυσιογνωμικά- να εξετάσετε τον κατηγορούμενο και να καταλήξετε στην Πλήρη Αθωότητά του! Κοιτάξτε τον μειλίχιο τρόπο που τρώει την Παρανυχίδα του, για παράδειγμα! Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που δαγκάνει με τέτοια ευγένεια να διαπράξει έγκλημα σεξουαλικής παρενόχλησης? Δηλαδή ΠΩΣ? Να πάει στην γηραιά Κυρία και να της πεί «Θέλω να σε ΠαρανυΧύσω»…?»
–«Σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ! Προσέξτε πως μιλάτε!»
–«Ω, ναι…Έχω μια ελαφριά δυσκολία στην εκφορά του «Ρ»… Κουσούρι μικρό από τοτε που αποκάλεσα έναν Μαυριδερότατο Λιανοπωλητή «Αγάπη μου»…»
–«Μα που θέλετε να καταλήξετε επιτέλους?»
–«Κα Πρόεδρε, θέλω να καταλήξω στο ότι ο πελάτης μου πρέπει να αθωωθεί λόγω Αφέλειας!»
–«Εδώ ο κύριος ΚΟΠΑΝΗΣΕ το γεννητικό του όργανο στο μέτωπο της γηραιάς Κυρίας , για ΠΟΙΑ Αφέλεια μιλάτε Κε Συνήγορε?»
–«Μα, για το Κούρεμα! Είχε ρίξει τα μαλλιά του μπροστά και ΔΕΝ έβλεπε!»
–«Μα ο κύριος είναι Φαλακρότατος!»
–«Επαναδιατυπώνω! ΝΟΜΙΖΕ ότι είχε ρίξει τα μαλλιά του μπροστά και ΔΕΝ έβλεπε!»
–«Τώρα αυτό σας φαίνεται Λογικό, Κε Συνήγορε?»
–«Ε, όχι βέβαια…»
–«Επιτέλους και κάτι συνετό από μερους σας …»
–«Ε, μα βέβαια, Κα Πρόεδρε! Αφού είναι στρογγυλοπρόσωπος, δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ Λογικό να κάνει Αφέλειες! Του κρύβουν όλο το πρόσωπο!»
–«Μα της κοπάνησε το πέος του στο κούτελο επειδή ΔΕΝ του πήγαινε το κούρεμα?!»
–«Φανταστείτε τι θα της είχε κάνει αν ΔΕΝ του είχε πετύχει και το μανικιούρ! Πάλι καλά να λέμε Κα Πρόεδρε… Γλιτώσαμε τα χειρότερα…»
–«Ποια είναι τα χειρότερα, Κε Συνήγορε? Να του έρθει περίοδος του πελάτη σας?!»
–«Α, αυτό όχι… πολύ φοβάμαι ότι θα αργήσει να συμβεί για τους επόμενους 7-8 μήνες.. ο πελάτης μου, πριν από την πράξη του, είχε κατουρήσει ένα Predictor κι εκείνο ήταν θετικότατο…»
–«Τι…? Τι «θετικότατο»….?»
–«Μα ναι! Θετικότατο! «Κατούρα με κι άλλο, Μη σταματάς Μόρνε μου», όλο κάτι τέτοια του έλεγε… Δεν δυσανασχέτησε καθόλου!»
–«Ε, Αμάν πια με την παράλογη αγόρευσή σας, Κε Συνήγορε! Ως εδώ! Θέλετε κάτι άλλο?»
–«Σε αυτό το σημείο, Κα Πρόεδρε, θα ήθελα να διακόψουμε για φαγητό!»
–«Μα τι Παράλογη απαίτηση είναι αυτή?»
–«Ξέρετε… έχω αγοράσει ένα Luncheon-Meat από τα Lidl και άμα δεν το φάω σύντομα θα αρχίσει να βελάζει…»
–«ΔΕΝ γίνεται να διακόψουμε για να φάμε Κε Συνήγορε!»
–«Κι αυτό εδώ τι θα το κάνω?»
–«Τι είναι αυτός ο χαρτοπόλεμος?»
–«Δεν είναι χαρτοπόλεμος, Κα Πρόεδρε… Είναι χαρτί υγείας από το ΙΚΕΑ!»
–«Μα….μα…. Ζαμπονάκι που Βελάζει… Χαρτί υγείας-Πάζλ… Τι είναι όλα αυτά Κε Συνήγορε?»
–«Έχω και Setάκι ενεργοπόιησης εντέρου από τα Everest αν θέλετε…»
–«Παρδόν?»
–«Tυρόπιτα ΚΑΙ MILKO…!”
–«Τι δουλειά έχουν όλα αυτά με την υπόθεσή μας?»
–«Καμία! Είπα να αλλάξω λίγο τη συζήτηση να μην γινόμαστε μονότονοι κα Πρόεδρε…»
–«ΤΕΛΟΣ! Ως εδώ! Θεωρώ πως ο πελάτης σας χρήζει ψυχολογικής αρωγής και υποστήριξης! Είναι ψυχολογικά ασταθής και γεροντολάγνος!»
–«Ε, είστε λίγο υπερβολική τώρα… Για ένα Γκντούπ-Γκντούπ»… Τι να πει και η Κατσαρίδα που τη κυνηγάνε με την παντόφλα όλην την ώρα…»
–«Και για να μου φύγει η απορία, Κε Συνήγορε… Στις μεταξύ σας συζητήσεις δεν το είχατε παρατηρήσει ότι ο άνθρωπος δεν είναι καλά?»
–«Ποιες συζητήσεις?»
–«Με τον κατηγορούμενο, τον κύριο πίσω σας…»
–«Μα δεν τον ξέρω τον Κύριο, Κα Πρόεδρε!»
–«Και πως είσθε ο δικηγόρος του χωρίς να τον ξέρετε?»
–«Ο Δικηγόρος της Ηλικιωμένης Κυρίας είμαι, όχι του Κατηγορούμενου!»
–«Και τότε γιατί τον υπερασπίζεστε?»
–«Γιατί καλός δικηγόρος ΔΕΝ είμαι… Οπότε, αν υπερασπιζόμουν την ηλικιωμένη θα την χάναμε τη δίκη. Ενώ με τις μαλακίες που σας έχω πει τόσην ώρα υπέρ του κατηγορουμένου, ε, δεν μπορεί, όλο και σε κάποιο Γκουλάγκ θα τον στείλετε….»
–«ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ! Διακόπτουμε μέχρι να καταλάβω ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ!»
–«Μα όχι, Κα Πρόεδρε! Μην διακόπτετε! Όχι όταν είμαι τόσο κοντά στο Δικαστικό μου Θρίαμβο, στην Πεφωτισμένη απονομή Δικαιοσύνης, στον κολοφώνα της Ρητορείας μου…»
–«….κι εσείς Κε Συνήγορε…Το καλό που σας θέλω…»
–«Μα κι εγώ ΜΟΝΟ το καλό σας θέλω! Για εσάς και για όλον τον κόσμο…! ΤΟΣΟ Αλτρουιστής!»
–«Θα σας καταγγείλω στο Δικηγορικό Σύλλογο…!»
–«Α, ΟΚ, πείτε το έτσι και τρόμαξα…»
–«Δεν είστε γραμμένος?»
–«Φυσικά! Τόσο χασοδίκης που είμαι, όλοι στο Σύλλογο Γραμμένο με έχουν.. Κανονικά!»
–«Δεν θα σας επιτρέψω να ασκήσετε ποτέ ξανά δικηγορία σε αίθουσα που προεδρεύω!»
–«Την τουαλέτα κάτω από το κυλικείο που βρίσκεται στο ισόγειο του κτιρίου μη μου κόψετε μονάχα, τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε…»
–«Η δίκη διακόπτεται επ’ αόριστον! Λύεται η συνεδρίασις!»
–«Κι εμείς, Κα Πρόεδρε?»
–«Τι «εμείς» κε Συνήγορε?»
–«Τόσην ώρα προσπαθώ με λόγια κρυμμένα να σας εκφράσω τα Θαυμασμό μου για εσάς, ως Γυναίκα, ως Πρόεδρο, ως παρουσία…»
–«Με κολακεύετε….»
–«Τα μάτια σας… Θάλασσα ολόκληρη το χρώμα τους…!»
–«Μα τα μάτια μου είναι καφέ!»
–«Του Σκαραμαγκά η θάλασσα… Και το στήθος σας, εγκλωβισμένο σε αυτό το ντεκολτέ…»
–«Μα, είμαι άβυζη…»
–«Ε, γι αυτό το λέω… Αφήστε το κι εσείς ελεύθερο…να μην πάει πουθενά…! Και-αχχχχ- το Χαμόγελό σας…»
–«Μα έχω μαρούλι στα δόντια…»
–«Κι εγώ Αφροδίτη στον Πλούτωνα! Πόσο ταιριάζουμε… λοιπόν? Τι λέτε?»
–«Στην τουαλέτα κάτω από το κυλικείο στο ισόγειο του κτιρίου… Σε 5 λεπτά… Αγόραρε!!!»
–«Θα είμαι εκεί! Θα έχω και Χρονοπέωση!»
